opsplitsen werkw. Uitspraak: [ 'ɔpsplɪtsə(n) ] Afbreekpatroon: op·split·sen Vervoegingen: splitste op (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft opgesplitst (volt.deelw.) in één of meerdere stukken opdelen Voorbeeld: 'Er zijn voor- en tegenstanders van het voorstel om België op te splitsen.' Synoniemen: afbreken delen onderverdelen opd...
1) Afbreken 2) Delen 3) In delen scheiden 4) Onderverdelen 5) Opdelen 1) Delen 2) Indelen 3) Opdelen 4) Splitsen