provoceren werkw. Uitspraak: [ provo'serə(n) ] Afbreekpatroon: pro·vo·ce·ren Vervoegingen: provoceerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geprovoceerd (volt.deelw.) opzettelijk iets doen of zeggen omdat je een reactie wilt uitlokken Voorbeelden: 'Een goede debater laat zich niet provoceren, hij provoceert zelf.' , 'Voor sommige vro...
1) Instigeren 2) Opeisen 3) Ophitsen 4) Opvorderen 5) Tarten 6) Uitdagen 7) Uitlokken 8) Uittarten 1) Instigeren 2) Ophitsen 3) Tarten 4) Tergen 5) Uitdagen 6) Uitlokken 
uitdagen (toon de herkomst via de etymologiebank)
iets doen of zeggen om een reactie uit te lokken vb: je moet me niet zo provoceren! Synoniemen: uitdagen tarten
uitdagen
uitdagen
strafrecht: het opzettelijk uitlokken van een strafbaar feit ...