de rusting zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: rus·ting Verbuigingen: rustingen (meerv.) 1) , het geheel van de voor een taak benodigde bewapening, gereedschappen en hulpmiddelen, voor een persoon, voer- of vaartuig Voorbeeld: 'Een ridder in volle rusting .' 2) , een onderdeel van een meubel, machine of voertuig, waarop ...
1) Harnas 2) Kuras 3) Overloop 4) Toerusting 5) Trapportaal 6) Uitrusting 7) Wapentuig 1) Harnas 2) Overloop 3) Trapportaal 4) Uitrusting 5) Wapen 6) Wapentuig 
woord uit 1812, uitleg bij teksten van E.J. Potgieter (1808 - 1875) wapentuig.