smijten werkw. Uitspraak: [ ˈsmɛitə(n) ] Afbreekpatroon: smij·ten Vervoegingen: smeet (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gesmeten (volt.deelw.) hard gooien Voorbeeld: 'je spullen op tafel smijten' met de deur smijten (de deur met een klap dichtdoen (omdat je boos bent)) eruit smijten ((iemand) je huis uit zetten) eruit smijten ((ie...
1) Donderen 2) Fazelen 3) Flikkeren 4) Gooien 5) Hard gooien 6) Hardhandig gooien 7) Keilen 8) Kieperen 9) Kletsen 10) Kogelen 11) Kwakken 12) Lazeren 13) Met geweld gooien 14) Patsen 15) Pleuren 16) Plompen 17) Schieten 18) Smakken 19) Sodemieteren 20) Wegslingeren 21) Werpen 22) Wild gooien 1) Gooien 2) Kegelen 3) Keilen 4) Kelderen 5) Kieperen 6) Knallen 7) Kogelen 8) Kwakken 9) Lazeren 10) Mieteren 11) Pleuren 12) Salamanderen 13) Schieten 14) Smakken 15) Trappen 16) Werpen 
wenden van een schip [zie ook: smijt].
hardhandig gooien (toon de herkomst via de etymologiebank)
met een zwaai uit je hand loslaten zodat het ergens anders terechtkomt vb: hij smeet zijn tas in een hoek
•hard gooien of werpen.
werpen