de snuit zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ snœyt ] Verbuigingen: snuiten (meerv.) 1) bek en neus van een dier Voorbeelden: 'de snuit van een varken' , 'De hond rook met zijn natte snuit aan mijn broek.' Synoniem: snoet 2) gezicht Voorbeeld: 'een vrolijke snuit' Synoniem: snoet Synoniemen: bakkes bek mond ponum porum s...
1) Aangezicht 2) Afval van hennep 3) Afval van vlas 4) Afval van vlas of hennep 5) Bakkes 6) Bek 7) Bek van een muis 8) Deel van een dier 9) Deel van een dierenkop 10) Deel van een dierenlichaam 11) Deel van een hondenkop 12) Dierengezicht 13) Dierenkop 14) Dierlijk lichaamsdeel 15) Gelaat 16) Gelaat van een dier 1) Bakkes 2) Bek 3) Gelaat 4) Gezicht 5) Ponum 6) Porem 7) Rostrum 8) Slurf 9) Smo 10) Smoelwerk 11) Snater 12) Snoet 13) Tronie 14) Tuit 15) Vlasafval 16) Waffel 17) Snavel 
vlasafval (toon de herkomst via de etymologiebank)
[I] (gewestelijk) vlasafval [II] vooruitspringend deel van de kop
vooruitspringend deel van kop
minderwaardige vezels uit de touwfabricage of van reeds gebruikt touw, dat voor het breeuwen gebruikt werd. Zie ook werk. Oorspronkelijk alleen van toepassing op vlas (Hist. Woordenboekn), volgens J. van Beylen later ook voor oud touwerk (van hennep) gebruikt.
De snuit is de scherpe kant of rand van een houten lat of een ander stuk hout. Zie ook bij afsnuiten. Verg. arm schaven, arm steken..