spruiten werkw. Uitspraak: [ 'sprœytə(n) ] Afbreekpatroon: sprui·ten Vervoegingen: sproot (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is gesproten (volt.deelw.) 1) (van een plant) uitlopers krijgen Voorbeeld: 'De plant begint te spruiten.' 2) als nageslacht voortkomen (uit iemand) Voorbeeld: 'in een stamboom een historische...
1) Afkomstig zijn 2) Afstammen 3) Botten 4) Groente 5) Kinderen 6) Kleine kinderen 7) Kool 8) Landbouwgewas 9) Ontkiemen 10) Ontluiken 11) Ontspruiten 12) Scheuten 13) Schoten 14) Stammen 15) Stekken 16) Uitbotten 17) Uitlopen 18) Uitlopers krijgen 19) Uitschieten 20) Voortkomen 21) Voortspruiten 1) Afstammen 2) Ontkiemen 3) Ontluiken 4) Ontspruiten 5) Scheuten 6) Schoten 7) Stammen 8) Stekken 9) Uitbotten 10) Uitschieten 11) Voortkomen 
loten vormen (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [erga] "~ uit": voortkomen of voortvloeien uit.
loten vormen; (verouderd) voortspruiten, ontspruiten, spuiten
loten vormen
Uit `De lagere vaktalen: De taal der hopkweekers` 1914 d' hop spruiten: ze bespuiten met een zeker vocht om 't ‘zwart’ te dooden. Zie spruitsel en zwart.