stinken werkw. Uitspraak: [ ˈstɪŋkə(n) ] Afbreekpatroon: stin·ken Vervoegingen: stonk (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gestonken (volt.deelw.) 1) vies ruiken Voorbeelden: 'Paardenstront stinkt.' , 'Het stinkt hier van de rook.' , 'Het stinkt hier naar mest.' 2) niet pluis zijn Voorbeelden: 'Dat zaakje sti...
1) Een vieze geur hebben 2) Een vieze geur verspreiden 3) Geuren 4) Kwade geur verspreiden 5) Kwalijk ruiken 6) Meuren 7) Onaangenaam ruiken 8) Onprettig ruiken 9) Rieken 10) Ruiken 11) Tegenstaan 12) Vies ruiken 13) Walgelijk ruiken 14) Walmen 1) Gassen 2) Geuren 3) Meuren 4) Rieken 5) Ruiken 6) Walmen 
een kwalijke geur verspreiden (toon de herkomst via de etymologiebank)
een vieze lucht verspreiden vb: vlees dat bedorven is, stinkt
• [inerg] een onaangename geur hebben.
kwalijk ruiken
kwalijk ruiken