uitmonden werkw. Afbreekpatroon: uit·mon·den Verbuigingen: mondde uit Vervoegingen: uitgemond (volt.deelw.) 1) Het eindigen van een rivier bij de monding van die rivier. Voorbeeld: 'In Nederland maakt men het onderscheid tussen oceanische rivieren die in een zee of oceaan uitmonden, en continentale rivieren die in een meer, een mo...
1) Monden 2) Ontlasten 3) Resultaat 4) Resulteren 5) Resulteren in 6) Uitkomen 7) Uitlopen 8) Uitlopen in 9) Uitstromen 10) Uitstromen in 11) Uitwateren 1) Resultaat 2) Resulteren 3) Uitkomen 4) Uitlopen 5) Uitstromen 
resultaat hebben vb: het bezoek mondde uit in een fikse ruzie Synoniemen: uitlopen uitdraaien