uitpraten werkw. Uitspraak: [ ˈœytpratə(n) ] Afbreekpatroon: uit·pra·ten Vervoegingen: praatte uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgepraat (volt.deelw.) door praten oplossen Voorbeeld: 'Je kunt het probleem beter meteen uitpraten, anders blijft het je dwarszitten.' Synoniemen: bijleggen ruzie bijleggen uitpraten tot het eind...
1) Afspreken 2) Bijleggen 3) Door bespreking oplossen 4) Een ruzie met een gesprek oplossen 5) Niet inspreken 6) Oplossen 7) Uitkletsen 8) Uitspreken 1) Afspreken 2) Bijleggen 3) Oplossen 4) Rondvertellen 5) Uitspreken 
net zo lang praten tot je niets meer te zeggen hebt vb: je moet me wel laten uitpraten!
door praten tot een oplossing komen