de vernieling zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ vər'nilɪŋ ] Afbreekpatroon: ver·nie·ling Verbuigingen: vernielingen (meerv.) wat kapot gemaakt is Voorbeeld: 'De jongens kregen een taakstraf vanwege vernielingen.' in de vernieling liggen (lichamelijke of geestelijke zo uitgeput zijn dat je niet meer kunt functioneren) Synoniemen: destruct...
1) Destructie 2) Gevolg van geweld 3) Ontheïstering 4) Ravage 5) Renewatie 6) Ruïnatie 7) Sabotage 8) Sloop 9) Verwoesting 1) Destructie 2) Prak 3) Ravage 4) Renewatie 5) Sabotage 6) Verwoesting 7) Sloop 
Bij vernieling wordt iets dat aan een ander toebehoort opzettelijk beschadigd, onbruikbaar of weggemaakt. Op vernieling staat een hoge straf. Als u iets per ongeluk (niet opzettelijk) iets kapot, onbruikbaar of wegmaakt is er geen sprake van vernieling en bent u niet strafbaar.
Misdrijf, omschreven in artikel 350 t/m 352 Wetboek van Strafrecht. Ook vernieling van computergegevens valt hieronder.
Het opzettelijk en wederrechtelijk vernielen, beschadigen, onbruikbaar maken of wegmaken van enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort.
strafrecht: beschadigen, onbruikbaar maken. Het opzettelijk en wederrechtelijk ~ van een zaak van een ander is een misdrijf. ...