vervoegen werkw. Uitspraak: [ vər'vuxə(n) ] Afbreekpatroon: ver·voe·gen Vervoegingen: vervoegde (verl.tijd ) Vervoegingen: heeft vervoegd (volt.deelw.) (de vormen van een werkwoord) opnoemen Voorbeeld: 'Hoe vervoeg je 'zijn'?' Zie ook: Werkwoorden vervoegen Synoniemen: aflopen declineren koers zetten naar verbuigen zich begeven naar 
1) Aanmelden 2) Aanpassen van werkwoorden 3) Flecteren 4) Omvormen 5) Declineren 6) Verbuigen 7) Taalkundig omvormen 8) Aflopen 9) Zich begeven naar 10) Wenden tot 11) Taalkundige term 12) Conjugeren 
zich bij iemand vervoegen, naar iemand toe gaan (VD) - Voorbeeld: ‘Treze deed teken naar Veva dat ze mee vooruit moest komen, dat moeder haar wel vervoegen zou’
• [taalkunde] , "(overgankelijk)" omvormen van een werkwoord om wijze, tijd en persoon uit te drukken. •zich ergens naar begeven. •zich ergens bijvoegen, zich ergens bij aansluiten.
gaan, zich bewegen naar