verzuimen werkw. Uitspraak: [ vər'zœymə(n) ] Afbreekpatroon: ver·zui·men Vervoegingen: verzuimde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verzuimd (volt.deelw.) (iets wat je hoort te doen) niet doen Voorbeelden: 'je plicht verzuimen' , 'Hij verzuimde te scoren.' Synoniem: nalaten Synoniemen: absent zijn mankeren nalaten ontbreken uitlat...
1) Absent zijn 2) Brossen 3) Mankeren 4) Nalaten 5) Negligeren 6) Niet naar school gaan 7) Niet nakomen 8) Niet naleven 9) Niet opdagen 10) Niet verschijnen 11) Omitteren 12) Ontbreken 13) Overslaan 14) Schrikkelen 15) Spijbelen 16) Uitlaten 17) Vergeten 18) Verletten 19) Veronachtzamen 20) Verwaarlozen 1) Brossen 2) Mankeren 3) Nalaten 4) Negligeren 5) Omitteren 6) Ontbreken 7) Overslaan 8) Spijbelen 9) Uitlaten 10) Vergeten 11) Verletten 12) Veronachtzamen 13) Verwaarlozen 14) Verzaken 15) Wegblijven 16) Weglaten 
nalaten; afwezig zijn op (toon de herkomst via de etymologiebank)
iets niet doen wat van je wordt verwacht vb: hij heeft verzuimd op tijd te waarschuwen
nalaten
nalaten
overeenkomstenrecht: ~ treedt in wanneer de schuldenaar ondanks ingebrekestelling zijn contractuele verplichting niet nakomt. ...