I vestigen werkw. Uitspraak: [ 'vɛstəxə(n) ] Afbreekpatroon: ves·ti·gen Vervoegingen: vestigde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gevestigd (volt.deelw.) 1) (een stad, bedrijf) bouwen Voorbeeld: 'De fabriek is gevestigd in een buitenwijk.' 2) een record vestigen (de beste prestatie op een bepaald gebied ve...
1) Bouwen 2) Gronden 3) Grondvesten 4) Installeren 5) Koloniseren 6) Nederzetten 7) Nestelen 8) Oprichten 9) Richten 10) Settelen 11) Stichten 12) Vesten 1) Gronden 2) Grondvesten 3) Installeren 4) Instellen 5) Koloniseren 6) Nederzetten 7) Nestelen 8) Oprichten 9) Richten 10) Settelen 11) Stichten 
stichten; gericht houden (toon de herkomst via de etymologiebank)
een praktijk beginnen vb: hij heeft zich als arts gevestigd
stichten, nederzetten
(beperkt recht) Het vestigen van een recht is de rechtshandeling waarmee iemand een beperkt recht zet op zijn of haar eigendom. Een beperkt recht moet je altijd via de notaris vestigen. Daarvoor heb je een vestigingsakte of akte van vestiging. De notaris stuurt de akte door voor inschrijving naar het kadaster. Alleen de beschikkingsbevoegde ...
Ergens gaan wonen.