de afstoting zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: af·sto·ting Verbuigingen: afstotingen (meerv.) Verbuigingen: afstotinkje (verkleinwoord) 1) een kracht die twee voorwerpen zich van elkaar doet verwijderen Voorbeeld: 'Wanneer twee magnetische noordpolen bij elkaar in de buurt komen heeft dat afstoting ten gevolge.' 2) ee...
1) Eliminatie 2) Repulsie 
hierbij wordt een orgaan dat is getransplanteerd, niet door het lichaam geaccepteerd
voorwerpen met dezelfde elektrische lading (positief- positief en negatief-negatief) stoten elkaar af.