betichten werkw. Uitspraak: [ bəˈtɪxtə(n) ] Afbreekpatroon: be·tich·ten Vervoegingen: betichtte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft beticht (volt.deelw.) beschuldigen Voorbeeld: 'iemand betichten van oplichting' Synoniemen: aanklagen beschuldigen incrimineren ten laste leggen verdacht maken verdenken 2 definities...
1) Aanklagen 2) Aantichten 3) Aantijgen 4) Beschuldigen 5) Beschuldigen van 6) Incrimineren 7) Verdenken 8) Wijten 1) Aanklagen 2) Aantijgen 3) Beschuldigen 4) Incrimineren 5) Verdenken 6) Verwijten 
beschuldigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
beschuldigen