bevallen werkw. Uitspraak: [ bəˈvɑlə(n) ] Afbreekpatroon: be·val·len Vervoegingen: beviel (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is bevallen (volt.deelw.) 1) een kind krijgen Voorbeeld: 'bevallen van een dochter' 2) prettig vinden Voorbeelden: 'Je toon bevalt me niet.' , 'De reis is ons goed bevallen.' Synoniem: aa...
1) Gelieven 2) Zinnen 3) Werpen 4) Een kind ter wereld brengen 5) Conveniëren 6) Baren 7) Voortbrengen 8) In de smaak vallen 9) Accoucheren 10) Behagen 11) Aanstaan 12) Aanspreken 13) Lijken 14) Bekoren 15) Innemen 16) Geliggen 17) Genoegen 18) Smaken 19) Gewaardeerd worden 20) Teweegbrengen 21) Neerkomen 
overvallen, op iemand of iets neervallen (WNT) - Voorbeeld: ‘Als de knaap aangroeide, en de vader begon te helpen zo dat het ware vreugde was, beviel hem ene ziekte’ (Tolstoï 44)
behagen - Jaar van herkomst: 1285 (CG Rijmb. )
behagen (toon de herkomst via de etymologiebank)
• iets als aangenaam ervaren •: "die houding 'beviel' hem geenszins" • het leven schenken aan een kind •: "zij is thuis van een wolk van een zoon 'bevallen'"
behagen
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] zijn zaak verliezen(in iet) [Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] vervallen