boksen werkw. Uitspraak: [ ˈbɔksə(n) ] Afbreekpatroon: bok·sen Vervoegingen: bokste (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gebokst (volt.deelw.) 1) vechten met je vuisten als sport sport Voorbeeld: 'bokswedstrijd' 2) iets voor elkaar boksen (zorgen dat iets lukt) Synoniemen: klaarspelen vechtsport ...
1) Tactische vechtsport 2) Contactsport 3) Klaarspelen 4) Olympische sport 5) Vechtsport 6) Fitnessmethode 7) Tak van sport 8) Sport 9) Sport in de ring 10) Vechten 11) Europese vechtsport 12) Gevechtssport 13) Krachtsport 14) Vuistvechten 
met de vuist vechten
met de vuist vechten (toon de herkomst via de etymologiebank)
Vechtsport. 
'Boksen', of 'pugilistiek', is een tactische vechtsport waarbij ringinzicht, de coördinatie van voeten, ogen en handen, en conditie centraal staan. Twee tegenstanders proberen punten te scoren door elkaar op de juiste trefvlakken te raken, of te winnen op bijvoorbeeld een knock-out (KO).
vechtsport waarbij twee deelnemers per wedstrijd elkaar met de vuisten met bokshandschoenen aan proberen te raken; de klappen en stoten leveren punten op en degene die zijn tegenstander knock-out slaat, heeft in ieder geval gewonnen
met de vuisten vechten
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] broek