brullen werkw. Uitspraak: [ 'brʏlə(n) ] Afbreekpatroon: brul·len Vervoegingen: brulde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gebruld (volt.deelw.) met je stem een luid geluid maken Voorbeelden: 'leeuwen brullen' , 'De sergeant staat te brullen tegen de soldaten.' Synoniemen: blaffen blèren bulderen daveren gillen het uitgillen huilen j...
1) Blaffen 2) Blèren 3) Briesen 4) Bulderen 5) Bulken 6) Daveren 7) Dierengeluid 8) Fulmineren 9) Geluid van aap 10) Geluid van een leeuw 11) Geluid van wilde dieren 12) Gillen 13) Heel hard huilen 14) Huilen 15) Janken 16) Krijsen 17) Lachen 18) Loeien 19) Luid roepen 20) Razen 21) Schateren 22) Schreeuwen 
luid schreeuwen (toon de herkomst via de etymologiebank)
hard schreeuwen of huilen vb: hij brulde van pijn, toen zijn hand tussen de deur kwam
hard geluid maken
hard geluid maken
Roepen of schreeuwen van een dier, b.v. een leeuw..