brullen werkw. Uitspraak: [ 'brʏlə(n) ] Afbreekpatroon: brul·len Vervoegingen: brulde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gebruld (volt.deelw.) met je stem een luid geluid maken Voorbeelden: 'leeuwen brullen' , 'De sergeant staat te brullen tegen de soldaten.' Synoniemen: blaffen blèren bulderen daveren gillen het uitgillen huilen ...
1) Bulderen 2) Tekeergaan 3) Geluid van wilde dieren 4) Geluid van een leeuw 5) Geluid van aap 6) Luid roepen 7) Loeien 8) Bulken 9) Briesen 10) Gillen 11) Krijsen 12) Lachen 13) Schreeuwen 14) Schateren 15) Blaffen 16) Dierengeluid 17) Blèren 18) Uitgillen 19) Uitschreeuwen 20) Daveren 21) Zeer hard huilen 
luid schreeuwen (toon de herkomst via de etymologiebank)
hard schreeuwen of huilen vb: hij brulde van pijn, toen zijn hand tussen de deur kwam
hard geluid maken
hard geluid maken
Roepen of schreeuwen van een dier, b.v. een leeuw..