Letterlijk ‘omstrengeling’. Poëticale term voor die vorm van herhaling (repetitio) die bestaat uit een combinatie van een anafora en een epifoor, dus voor verzen of zinnen waarvan zowel het begin als het eind herhaald wordt, bijv. de eerste twee verzen van Jan Engelmans‘En rade’ uit de bundel Sine nomine (1930)
Zie symploce
De vorm van epanalepsis waarbij zowel het begin als het einde van een vers of een zin worden herhaald Ook communio of symploke genoemd.