de eigenschap zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ˈɛixə(n)sxɑp ] Afbreekpatroon: ei·gen·schap Verbuigingen: eigenschappen (meerv.) iets wat karakteristiek is voor iemand of iets Voorbeelden: 'Gierigheid is een slechte eigenschap.' , 'Een eigenschap van wol is dat het lekker warm is.' Synoniemen: hoedanigheid karakterisering karakteristie...
1) Karakteristiek 2) Karakterisering 3) Gave 4) Hoedanigheid 5) Karaktertrek 6) Propriëteit 7) Typering 8) Stigma 9) Persoonlijke hoedanigheid 10) Aard 11) Kenmerk 12) Kenteken 13) Persoonlijke kwaliteit 14) Attribuut 15) Merkteken 
Een verschijnsel dat typisch is voor een bepaalde persoon, voorwerp of zaak.
bijbehorend kenmerk
Aspect van het fenotype, ook wel kenmerk genoemd. Een erfelijke eigenschap is een eigenschap die overwegend onder invloed van het genotype tot stand komt.
(1) Het vermogen om effectief en efficiënt te kunnen functioneren; (2) Een vaardigheid die iemand zich heeft eigen gemaakt en die hij kan inzetten in zijn werk.Een karakteristiek element van iemands persoonlijkheid.
bijbehorend kenmerk (toon de herkomst via de etymologiebank)
wat typisch is voor iets of iemand vb: een eigenschap van hout is dat het blijft drijven Synoniemen: kenmerk kenteken
Een 'eigenschap' of 'kenmerk' is een verschijnsel dat typisch is voor een bepaalde persoon, voorwerp of zaak. Eigenschappen van organismen worden deels genetisch (erfelijke en aangeboren eigenschappen) en deels door het milieu bepaald.
•een gegeven karakteristiek dat eigen is aan een bepaalde persoon of zaak.
Een eigenschap is een bepaald kenmerk. [basiswoordenlijst groep 6]
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] lijfeigenschap, eigendomsrecht
Verwijst meestal naar kenmerken die suggereren hoe een stof, of soms een groepering van onderdelen of eenheden, zal reageren onder bepaalde omstandigheden. Vaak kwantificeerbaar, hoewel vaak niet duidelijk zonder analyse of toetsing