erve zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: er·ve Verbuigingen: erven (meerv.) iemand die iets ontvangt dat een overleden persoon nalaat . Synoniemen: erfdeel 1 definitie
1) Boerenbezit 2) Erfdeel 3) Erfgenaam 4) Erfgoed 5) Grond om een boerderij 6) Grondbezit 7) Heem 8) Tuin 1) Erfgenaam 
verwijst naar erf = grond bij een huis (toon de herkomst via de etymologiebank)