I factitief bijv.naamw. veroorzakend werkwoord II het factitief zelfst.naamw. 1) werkwoorden die uitdrukken dat het onderwerp de handeling niet zelf uitvoert maar dit door anderen laat doen 2) lijdend voorwerp dat niet alleen het slachtoffer van de handeling is maar ook het doel van de handeling 
1) Naamval 2) Causatief 
Een werkwoord dat een doen uitdrukt; met bepaling bij het direct object; causatief
werkwoord dat een handeling uitdrukt (toon de herkomst via de etymologiebank)