flagrant bijv.naamw. Uitspraak: [ fla'xrɑnt ] Afbreekpatroon: fla·grant al te duidelijk Voorbeeld: 'een flagrante leugen' Synoniemen: : overduidelijk, apert in flagrante tegenspraak zijn met (iets) (volstrekt niet overeenstemmen) 'Wat je doet is in flagrante tegenspraak met je belofte.' Synoniemen: duidelijk onloochenbaar onmiskenbaar op...
1) Onloochenbaar 2) Op heterdaad 3) Uitdrukkelijk 4) Zeer duidelijk 5) Duidelijk 6) In het oog springend 7) Zonneklaar 8) Overduidelijk 9) Brandend 10) Onmiskenbaar 
zonneklaar
onmiskenbaar / zeer duidelijk
overduidelijk in ongunstige zin (toon de herkomst via de etymologiebank)
rechtwetenschap: overduidelijk. ...
•op schokkende wijze duidelijk. •tweede betekenisomschrijving.
zeer duidelijk
overduidelijk; pijnlijk duidelijk WOORDFEIT: Het woord flagrant betekent ‘overduidelijk’. In de praktijk wordt het bijna altijd in een negatieve context gebruikt; het heeft veelal de bijbetekenis ‘schaamteloos, pijnlijk duidelijk’. Flagrant komt uit het Frans. In 1847 stond het voor het eerst in een Nederlands woordenboek: Kramers’ Algeme...
overduidelijk, onloochenbaar: een flagrante schending van de mensenrechten.
overduidelijk, evident, op schokkende wijze duidelijk Voorbeeld: Hij verdedigde zich wederom met flagrante onwaarheden.