I de kabots zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: kabotsen Verbuigingen: kabotseke kabotseken een platte muts of monnikskap die de kruin bedekt II kabots tussenwerpsel een woord dat de knal van een botsing aangeeft 
1) Plat mutsje 2) Muts 3) Schedelkapje 
kapoets (VD) - Voorbeeld: ‘Een zwart kabotseken heeft het (vogeltje) op zijne kop’
kapoets (toon de herkomst via de etymologiebank)