knevelen werkw. Uitspraak: [ 'knevələ(n) ] Afbreekpatroon: kne·ve·len Vervoegingen: knevelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekneveld (volt.deelw.) (iemand) vastbinden Voorbeeld: 'Ze namen alle kostbaarheden mee en lieten de bewoner gekneveld achter.' Synoniemen: binden knechten knopen strikken vastbinden vastmaken 3 definities...
1) Aan banden leggen 2) Binden 3) Boeien 4) In boeien slaan 5) In de boeien slaan 6) Knechten 7) Knijpen 8) Knopen 9) Met koorden binden 10) Onderdrukken 11) Onderwerpen 12) Strikken 13) Vastbinden 14) Vastmaken 15) Vexeren 1) Afpersen 2) Binden 3) Boeien 4) Knechten 5) Knopen 6) Knijpen 7) Onderdrukken 8) Onderwerpen 9) Strikken 10) Uitzuigen 11) Vastbinden 12) Vastmaken 13) Vexeren 
vastbinden met een knevel (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand vastbinden, vooral zo dat hij zich niet meer kan bewegen; iemand strak vastbinden
•binden, boeien, onderdrukken, de mond snoeren.
vastbinden