de mysticus zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: mys·ti·cus Verbuigingen: mystici (meerv.) beoefenaar van de mystiek . 1 definitie
1) Kabbalist 
Een mysticus heeft de hoogste graad van zelfverwezenlijking bereikt. Zijn/haar bestaan is verlost van het ego en meestal ook van alle aardse bezittingen. Een mysticus bevindt in totale harmonie met het universum, in religieuze zin met het goddelijke. Iemand kan door één mystieke ervaring deze staat bereiken, maar het kan ook een lang spiritueel p...