ontmoedigen werkw. Uitspraak: [ ɔntˈmudəxə(n) ] Afbreekpatroon: ont·moe·di·gen Vervoegingen: ontmoedigde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontmoedigd (volt.deelw.) het enthousiasme (van iemand) sterk laten afnemen Voorbeeld: 'Dat niemand naar hun optreden kwam kijken, ontmoedigde het bandje erg.' Synoniem: demotiveren Synonieme...
1) Afstoten 2) Afwijzen 3) Beangstigen 4) De moed benemen 5) De moed ontnemen 6) Demoraliseren 7) Demotiveren 8) Deprimeren 9) Mishagen 10) Moedeloos maken 11) Neerdrukken 12) Neerslachtig maken 13) Terneerdrukken 14) Terneerslaan 1) Afstoten 2) Afwijzen 3) Beangstigen 4) Decourageren 5) Demoraliseren 6) Demotiveren 7) Deprimeren 8) Mishagen 9) Terneerdrukken 
iemand zijn durf om iets moeilijks te doen afnemen vb: ik wilde gaan studeren, maar de leraar heeft mij ontmoedigd Tegenstellingen: aanmoedigen aansporen manen prikkelen
•de moed ontnemen.