de opperbevelhebber zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈɔpərbəvɛlhɛbər ] Afbreekpatroon: op·per·be·vel·heb·ber Verbuigingen: opperbevelhebbers (meerv.) belangrijkste persoon in een leger Voorbeeld: 'de opperbevelhebber van de NAVO-vredesmacht' 
1) Opperveldheer 2) Generalissimus 3) Admiraal 4) Legeraanvoerder 5) Hoogste leidinggevende 6) Militair 
de hoogste leider van leger of vloot vb: de opperbevelhebber bepaalt welke militairen worden ingezet
Een 'opperbevelhebber' heeft de hoogste zeggenschap over de gezamenlijke strijdkrachten, zowel over de landmacht, de luchtmacht als over de marine. In Nederland heeft de regering het oppergezag over de krijgsmacht (artikel 97 lid 2 van de Grondwet).
•de persoon die aan het hoofd staat van het gehele leger.
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Opperbevelhebber``] De hoofdaanvoerders eener troepenmagt in tegenstelling tot de onderbevelhebbers, die de afzonderlijke afdeelingen aanvoeren. De O. voert het opperbevel