plichtig bijv.naamw. Afbreekpatroon: plich·tig Verbuigingen: plichtiger Verbuigingen: plichtigst de plicht hebbend van, schuldig . 1 definitie
1) Schuldig 2) Verschuldigd 
schuldig - Voorbeeld: ‘'t Is op mij niet dat de Baron het heeft, docht Tone aanstonds, maar hij voelde toch ene davering lopen langs de ruggegraat en hij vreesde nu: dat ze hier beiden, om 't even plichtig zaten en elk zijne straf zouden te boeten krijgen’