de presuppositie zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: presupposities 1) iets dat men vooraf als mogelijk of vaststaand aanneemt, een vooronderstelling 2) een aan een propositie verbonden impliciete aanname of een hiermee verband houdend vaststaand objectief feit (axioma) 
1) Onderstelling 
Voor een goed verloop van conversatie is het noodzakelijk dat presupposities zowel door de spreker als door de toehoorder zonder meer als vanzelfsprekend worden aangenomen (zie ook coöperatief principe). 1.
Let op: Spelling van 1858 de vooronderstelling
Een propositie die logisch aan een andere voorafgaat, daarin geïmpliceerd is en in de tweede propositie aanwezige elementen als waar of bewezen veronderstelt