prijken werkw. Uitspraak: [ ˈprɛikə(n) ] Afbreekpatroon: prij·ken Vervoegingen: prijkte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geprijkt (volt.deelw.) (van iets dat je graag wilt laten zien) goed zichtbaar zijn Voorbeeld: 'De onderscheiding prijkte op zijn revers.' Synoniemen: paraderen pralen pronken schitteren 3 definities...
1) Als iets fraais zichtbaar zijn 2) Klemmen 3) Knellen 4) Paraderen 5) Pralen 6) Prangen 7) Pronken 8) Schitteren 9) Vertonen 1) Paraderen 2) Pralen 3) Pronken 4) Schitteren 5) Vertonen 
pronken (toon de herkomst via de etymologiebank)
er duidelijk en opvallend op bevestigd zijn vb: op zijn borst prijkte de medaille voor het wandelen
pronken