provoceren werkw. Uitspraak: [ provo'serə(n) ] Afbreekpatroon: pro·vo·ce·ren Vervoegingen: provoceerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geprovoceerd (volt.deelw.) opzettelijk iets doen of zeggen omdat je een reactie wilt uitlokken Voorbeelden: 'Een goede debater laat zich niet provoceren, hij provoceert zelf.' , 'Voor sommige vr...
1) Uittarten 2) Tarten 3) Uitdagen 4) Opeisen 5) Ophitsen 6) Opvorderen 7) Uitlokken 8) Instigeren 
uitdagen
uitdagen (toon de herkomst via de etymologiebank)
strafrecht: het opzettelijk uitlokken van een strafbaar feit ...
iets doen of zeggen om een reactie uit te lokken vb: je moet me niet zo provoceren! Synoniemen: uitdagen tarten
uitdagen