tuffen werkw. Uitspraak: [ tʏfə(n) ] Afbreekpatroon: tuf·fen Vervoegingen: tufte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is getuft (volt.deelw.) 1) rustig en langzaam rijden informeel Voorbeeld: 'op je dooie gemakje door de polder tuffen' 2) speeksel uit je mond spugen informeel Voorbeeld: 'op s...
1) Spuwen 2) Op z''n gemak rijden 3) Puffen 4) Rijden 5) Rustig autorijden 6) Op zijn gemak rijden 
geluid tuftuf maken
geluid tuftuf maken (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Straattaal] spugen