de ruigte zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: ruigtes ruigten een wild stuk natuur dat men weinig onderhoudt 
1) Borstelig oppervlak 2) Rouwigheid 3) Wild gewas 4) Veek 5) Ruigheid 6) Rut 7) Hucht 8) Deek 9) Onherbergzaam gebied 10) Wildernis 11) Ort 12) Harig oppervlak 
Een 'ruigte' is een op het land groeiende vegetatie die zich manifesteert als formatie waarin een door ruigtekruiden gedomineerde kruidlaag het hoofdbestanddeel van de vegetatiestructuur en het aspect vormt. In de gematigde streken sterft doorgaans het grootste deel van de (levende) biomassa van ruigten na de vegetatieperiode bovengronds weer af.
Wild groeiende planten. guy.dekinder@bigfoot.com
ruigte:plaats met wild door elkaar groeiend gewas.
(vegetatie) Hoog opschietende vegetatie met veel overjarige kruiden; vaak op drassige grond.