de staatsburger zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈstatsbʏrxər ] Afbreekpatroon: staats·bur·ger Verbuigingen: staatsburgers (meerv.) iemand met de nationaliteit van het genoemde land Voorbeeld: 'Nederlands staatsburger' Synoniemen: burger 
1) Iemand die burgerrechten in een staat heeft 2) Lid van de gemeenschap 3) Burger 4) Inwoner 
[nederlandse politiek] De titel van een inwoner van een land die verwijst naar bepaalde in de grondwet vastgelegde rechten die hij of zij heeft op basis van zijn nationaliteit.
iemand die in de staat woont en bepaalde rechten en plichten heeft vb: door zijn Nederlandse paspoort is hij staatsburger van dit land geworden
•iemand die burgerrechten in een staat heeft.
persoon met de politieke rechten van een burger in een staat, zoals het recht om een vertegenwoordiger in een parlement te kiezen of om gekozen te worden