uitbranden werkw. Uitspraak: [ 'œydbrɑndə(n) ] Afbreekpatroon: uit·bran·den Vervoegingen: brandde uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is uitgebrand (volt.deelw.) door brand helemaal kapot gaan Voorbeelden: 'een uitgebrande auto' , 'Door de blikseminslag is mijn hele huis uitgebrand.' Synoniemen: afbranden leegbranden opbranden platbr...
1) Afbranden 2) Cauteriseren 3) Door vuur verwoesten 4) In vlammen opgaan 5) Leegbranden 6) Opbranden 7) Platbranden 8) Reinigen 9) Verbranden 1) Afbranden 2) Leegbranden 3) Opbranden 4) Platbranden 5) Schoonbranden 6) Wegbranden 
uitdrogen, verschroeien - Voorbeeld: ‘'t Ging zo goed nu buiten na die zomerlange dag, als ene lafenis de koelte te voelen neerregenen over het uitgebrande veld’ (Zomerland II 32)