weerkeren werkw. Uitspraak: [ 'werkerə(n) ] Afbreekpatroon: weer·ke·ren Vervoegingen: keerde weer (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is weergekeerd (volt.deelw.) weer gaan in de richting waar iets of iemand vandaan is gekomen Voorbeelden: 'Hopelijk zal de rust snel weerkeren.' , 'Je koffers pakken, vertrekken en nooit meer weerkeren.' Syn...
1) Terugkeren 2) Terugkomen 3) Wederkeren 1) Terugkomen 2) Wederkeren 3) Wederkomen