weifelen werkw. Uitspraak: [ 'wɛifələ(n) ] Afbreekpatroon: wei·fe·len Vervoegingen: weifelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geweifeld (volt.deelw.) niet kunnen beslissen Voorbeeld: 'Hij weifelde even en besloot toen niet te gaan.' Synoniem: aarzelen Synoniemen: aarzelen dubben talmen twijfelen 
1) Twijfelen 2) Walen 3) Wankelen 4) Treuzelen 5) Dralen 6) Ongestadig zijn 7) Ruggelen 8) Niet kunnen besluiten 9) Talmen 10) In dubio zijn 11) Vacilleren 12) Besluiteloosheid 13) Dubben 14) Tergiverseren 15) Aarzelen 
aarzelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
je bent onzeker en je wacht nog even voordat je iets doet vb: hij stond lang te weifelen voor hij van de plank sprong Synoniemen: aarzelen twijfelen Tegenstellingen: durven wagen aandurven
•in besluiteloosheid niet tot handelen overgaan. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
aarzelen
aarzelen
onzeker zijn over de beslissing die gekozen moet worden.