de zeekunde zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: zee·kun·de een aardkunde die gericht is op de bestudering de hydrosfeer zoals de meteorologie de atmosfeer. Hierbij wordt veel aandacht besteed aan zeestromen en de wisselwerking tussen de oceanen en het klimaat Voorbeeld: 'Hij studeert zeekunde in Groningen.' . 2 definities...
1) Oceanografie 1) Oceanologie 
wetenschap die zich bezighoudt met de studie van zeeën en oceanen vanuit natuurkundig, biologisch en geologisch perspectief; oceanografie