blakeren werkw. Afbreekpatroon: bla·ke·ren Verbuigingen: blakerde Vervoegingen: geblakerd (volt.deelw.) 1) enz. 2) oppervlakkig verkolen door blootstelling aan vuur Voorbeeld: 'De stammen van deze bomen zijn nog geblakerd door de bosbrand die hier twee jaar geleden woedde.' 3) tweede betekenisomschrijvi...
1) Branden 2) Flamberen 3) Roosteren 4) Schroeien 5) Smeulen 6) Verbranden 7) Verschroeien 8) Verwarmen 9) Verzengen 10) Zengen 1) Branden 2) Roosten 3) Roosteren 4) Schroeien 5) Smeulen 6) Verschroeien 7) Verzengen 8) Zengen 9) Zwart doen uitslaan door rook 10) Zwart worden 
zengen (toon de herkomst via de etymologiebank)
het verschroeien door middel van hitte vb: we keken in een geblakerde schoorsteen
zengen