coaguleren werkw. Uitspraak: [ koaxy'lerə(n) ] Afbreekpatroon: co·a·gu·le·ren Vervoegingen: coaguleerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gecoaguleerd (volt.deelw.) (van vloeistof) vlokkerig en klonterig worden Voorbeelden: 'Bloed stolt doordat eiwitten in het bloed coaguleren.' , 'Om kaas te maken moet je melk laten coaguleren.'...
1) Klonteren 2) Samenvlokken 3) Stollen 4) Stremmen 1) Klonteren 2) Stollen 3) Stremmen 4) Uitvlokken 
klonters vormen (toon de herkomst via de etymologiebank)
klonters vormen
(wegbranden) Coagulatie is een techniek waarbij huidweefsel (een goedaardige, bolvormige moedervlek) wordt weggebrand. Hoe wordt coagulatie uitgevoerd? Wanneer door de arts is vastgesteld dat de huidafwijking geschikt is om met coagulatie te verwijderen wordt de te behandelen plek (stel een bolvormige -dermale- moedervlek) ontsmet met bijvoorbeeld ...