de gevangenisstraf zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ xə'vɑŋənɪstrɑf ] Afbreekpatroon: ge·van·ge·nis·straf Verbuigingen: gevangenisstraffen (meerv.) officiële straf dat je een tijd in de gevangenis wordt opgesloten Voorbeeld: 'een gevangenisstraf van tien jaar opgelegd krijgen wegens drugssmokkel' Synoniemen: boete celstraf hecht...
1) Boete 2) Cellulair 3) Celstraf 4) Detentie 5) Hechtenis 6) Straf 7) Tuchthuisstraf 1) Boete 2) Celstraf 3) Detentie 4) Gevolg van een overtreding 5) Hechtenis 6) Juridische term 7) Straf 8) Tuchthuisstraf 9) Vrijheidsstraf 
straf die bestaat uit opgesloten worden in de gevangenis vb: hij kreeg een gevangenisstraf van 6 maanden
straf die bestaat uit opsluiting
Vrijheidsstraf, levenslang of tijdelijk met een strafduur van ten hoogste dertig jaar, in de regel ondergaan in een gevangenis.
is de vrijheidsstraf die kan worden opgelegd na een misdrijf. In iedere strafbepaling staat aangegeven hoe lang de gevangenisstraf maximaal mag duren. De rechter moet zich aan dit maximum houden, hij is niet gebonden aan een bepaald minimum.
Hoofdstraf in strafzaken, doorgaans ondergaan in een gevangenis. Vormt te zamen met hechtenis de vrijheidsstraffen.
strafrecht: 驮 van de straffen die een strafrechter kan opleggen. De ~ is levenslang of tijdelijk, in de regel ondergaan ...