knagen werkw. Uitspraak: [ ˈknaxə(n) ] Afbreekpatroon: kna·gen Vervoegingen: knaagde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geknaagd (volt.deelw.) 1) kleine stukjes van iets afbijten Voorbeelden: 'Knaagdieren houden hun tanden goed door te knagen op wortels en takken.' , 'Muizen hebben zitten knagen aan broodjes in de supermarkt...
1) Aanhoudend smart veroorzaken 2) Aanvreten 3) Aanhoudend pijn doen 4) Al knabbelend eten 5) Beklemmen 6) Bijten 7) Herhaaldelijk op iets bijten 8) Kauwen 9) Kleine stukjes afbijten 10) Kluiven 11) Knabbelen 12) Knauwen 13) Knibbelen 14) Langzaam afbijten 15) Pijn veroorzaken 16) Stukjes afbijten 17) Vreten 1) Aanvreten 2) Bijten 3) Knabbelen 4) Knauwen 
stukjes afbijten (toon de herkomst via de etymologiebank)
ergens kleine stukjes af bijten vb: de muis heeft aan de kaas geknaagd
•met de tanden aanvreten. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
kleine stukjes afbijten; een aanhoudende onaangename gewaarwording veroorzaken
een aanhoudende onaangename gewaarwording veroorzaken - Jaar van herkomst: 1569 (WNT )