knagen werkw. Uitspraak: [ ˈknaxə(n) ] Afbreekpatroon: kna·gen Vervoegingen: knaagde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geknaagd (volt.deelw.) 1) kleine stukjes van iets afbijten Voorbeelden: 'Knaagdieren houden hun tanden goed door te knagen op wortels en takken.' , 'Muizen hebben zitten knagen aan broodjes in de supermark...
1) Knabbelen 2) Kleine stukjes afbijten 3) Kluiven 4) Knauwen 5) Al knabbelend eten 6) Aanvreten 7) Kauwen 8) Beklemmen 9) Herhaaldelijk op iets bijten 10) Aanhoudend smart veroorzaken 11) Stukjes afbijten 12) Pijn veroorzaken 13) Vreten 14) Langzaam afbijten 15) Aanhoudend pijn doen 16) Knibbelen 17) Bijten 
een aanhoudende onaangename gewaarwording veroorzaken - Jaar van herkomst: 1569 (WNT )
stukjes afbijten (toon de herkomst via de etymologiebank)
ergens kleine stukjes af bijten vb: de muis heeft aan de kaas geknaagd
•met de tanden aanvreten. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
kleine stukjes afbijten; een aanhoudende onaangename gewaarwording veroorzaken