knabbelen werkw. Uitspraak: [ ˈknɑbələ(n) ] Afbreekpatroon: knab·be·len Vervoegingen: knabbelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geknabbeld (volt.deelw.) met kleine hapjes eten Voorbeelden: 'knabbelen aan een stuk chocola' , 'knabbelen op een nootje' Synoniemen: kauwen peuzelen smikkelen 
1) Kauwen 2) Bijten 3) Stukjes afbijten 4) Kluiven 5) Met kleine stukjes afbijten 6) Wauwelen 7) Moffelen 8) Smikkelen 9) Peuzelen 10) Knagen 11) Knibbelen 
er kleine stukjes af bijten vb: zij knabbelde aan een koekje
kort op iets bijten
kort op iets bijten
met kleine beten knagen, kluiven (toon de herkomst via de etymologiebank)