krassen werkw. Uitspraak: [ ˈkrɑsə(n) ] Afbreekpatroon: kras·sen Vervoegingen: kraste (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekrast (volt.deelw.) 1) krassen (1) maken Voorbeeld: 'De kleuter zit te krassen in een schrift.' 2) door strepen of insnijden laten ontstaan Voorbeeld: 'je naam op de muur krassen' 3...
1) Schenden 2) Uitwissen 3) Kerven 4) Ontsieren 5) Onaangenaam geluid 6) Zagen 7) Strepen maken 8) Vogelgeluid 9) Slecht vioolspelen 10) Een rauw keelgeluid maken 11) Slecht spelen 12) Slecht op de viool spelen 13) Gekraak 14) Fiedelen 15) Raspen 16) Schrammen 17) Inkervingen maken 18) Kraken 19) Graveren 
een scherp geluid geven, inkervingen maken
Lijnen, krassen of insnijdingen aanbrengen in een oppervlak.
een scherp geluid produceren, met een scherp voorwerp schrappen (toon de herkomst via de etymologiebank)
met een scherp voorwerp ergens krassen in maken vb: hij kraste zijn naam in de boom
een scherp geluid geven; inkervingen maken
(raaf) Krassen is het geluid dat een raaf uitstoot. [basiswoordenlijst groep 5]