mokken werkw. Uitspraak: [ ˈmɔkə(n) ] Afbreekpatroon: mok·ken Vervoegingen: mokte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gemokt (volt.deelw.) een beetje boos, stil en verdrietig zijn Voorbeeld: 'zitten te mokken, omdat je niet mee mag' Synoniemen: kniezen pruilen 6 definities...
1) Bekers 2) Bouderen 3) Fronderen 4) Kniezen 5) Mopperen 6) Morren 7) Pratten 8) Pruilen 9) Pruimen 10) Wrokken 1) Bouderen 2) Dreinen 3) Drenzen 4) Fronderen 5) Heimelijk oppositie voeren 6) In stilte tegenwerken 7) Kniezen 8) Koppen 9) Misnoegd en wrevelig zijn 10) Mopperen 11) Morren 12) Pratten 13) Pruilen 14) Pruimen 15) Simmen 16) Vervelend doen 17) Wrevelig zijn 18) Zich misnoegd tonen 
pruilen, morren (toon de herkomst via de etymologiebank)
laten merken dat je boos bent, maar niet zeggen waarom vb: Maud zat te mokken in een hoekje Synoniem: pruilen
pruilen
pruilen
Drinkgerei, vaak cilindrisch van vorm, met een vlakke bodem, met één handvat en soms met een deksel.
In stukjes snijden van vis.