opbellen werkw. Uitspraak: [ ˈɔbɛlə(n) ] Afbreekpatroon: op·bel·len Vervoegingen: belde op (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft opgebeld (volt.deelw.) via de telefoon contact zoeken Voorbeelden: 'Bel even op als je weet hoe laat je aankomt.' , 'de dokter opbellen om een afspraak te maken' Synoniemen: : bellen, telefoneren Synonieme...
1) Aanbellen 2) Oproepen 3) Telefoneren 4) Telefonisch benaderen 1) Bellen 2) Telefoneren 
door middel van een apparaat (de telefoon) op afstand met iemand praten vb: kan ik hier opbellen? Synoniemen: bellen telefoneren
•"iemand ~": iemand telefonisch proberen te bereiken.
Uit `De lagere vaktalen: Taal van post-, telegraaf- en telefoonpersoneel` 1914 een perceel opbellen.