de tenuitvoerlegging zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ tɛn'œytfurlɛxɪŋ ] Afbreekpatroon: ten·uit·voer·leg·ging Verbuigingen: tenuitvoerleggingen (meerv.) keer dat je (een besluit) in praktijk brengt Voorbeelden: 'de tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen' , 'de tenuitvoerlegging van een voorwaardelijke gevangenisstraf' Synon...
1) Executie 2) Realistisch 3) Uitvoeren 4) Uitvoering 5) Verwerkelijking 6) Volbrengen 7) Voltrekking 1) Executie 2) Uitvoeren 3) Uitvoering 4) Verrichting 5) Volbrengen 6) Voltrekking 
Het ten uitvoer leggen, d.i. het uitvoeren van bijv. een bepaalde beslissing of opdracht.
(Tul) De persoon moet een straf uitvoeren.
Wanneer het OM de door de rechter opgelegde straf ten uitvoer legt, moet de veroordeelde zijn boete betalen, naar de gevangenis vertrekken of aan zijn taakstraf beginnen. Zie ook executie
(s). De tenuitvoerlegging (executie) van rechterlijke beslissingen geschiedt op last van het openbaar ministerie bij het gerecht dat de beslissing heeft gegeven. Een beslissing mag in principe niet ten uitvoer worden gelegd zolang daartegen nog enig gewoon rechtsmiddel openstaat. Wanneer dit middel is aangewend moet met de tenuitvoerlegging worden ...
burgerlijk procesrecht: het in daden omzetten van een vonnis. Bijv. door het bij vonnis toegewezen bedrag te innen. ...