uitkienen werkw. Afbreekpatroon: uit·kie·nen Verbuigingen: kiende uit Vervoegingen: uitgekiend (volt.deelw.) zorgvuldig uitzoeken, uitpluizen Voorbeelden: 'Het is wel even uitkienen waar de beste te koop is.' , 'Hij kiende het zo uit, dat hij tegelijkertijd met haar de deur uitliep.' . Synoniemen: bedenken uitdenken uitdokteren uitknobbel...
1) Bedenken 2) Berekenen 3) Bewerkstelligen 4) Klaarspelen 5) Ontwerpen 6) Uitdenken 7) Uitdokteren 8) Uitknobbelen 9) Uitrekenen 10) Uitzoeken 11) Zorgvuldig berekenen 1) Berekenen 2) Bewerkstelligen 3) Klaarspelen 4) Ontwerpen 5) Uitdenken 6) Uitdokteren 7) Uitknobbelen 8) Uitmikken 9) Uitrekenen 10) Uitvissen 11) Uitzoeken 
zorgvuldig uitzoeken (toon de herkomst via de etymologiebank)