verkeren werkw. Afbreekpatroon: ver·ke·ren Verbuigingen: verkeerde Vervoegingen: verkeerd (volt.deelw.) 1) omgang en/of een amoureuze band hebben 2) in een toestand zijn Voorbeeld: 'Nederland verkeert financieel in een veel betere toestand dan sommige andere EU-leden.' 3) (17e eeuws) verkeren''in'', ver...
1) Aanbelangen 2) Aangaan 3) Betreffen 4) Converseren 5) Frequenteren 6) Omgaan 7) Omgaan met 8) Omgang hebben 9) Scharrelen 10) Steken 11) Verseren 12) Voortbewegen 13) Wandelen 14) Zich ophouden 15) Zitten 1) Aanbelangen 2) Aangaan 3) Betreffen 4) Omgaan 5) Scharrelen 6) Veranderen 7) Vrijen 8) Wandelen 9) Zitten 
zich bevinden; omgaan met ; veranderen (toon de herkomst via de etymologiebank)
daarin zijn vb: zij verkeert in levensgevaar
omgang hebben